مخفف TMT
Thirty Meter Telescope
17
دانشمندان ساخت تلسکوپ‌های بسیار بزرگ را از دهه ۱۹۸۰ میلادی در نظر داشته‌اند. در سال ۲۰۰۰ اخترشناسان امکان ساخت تلسکوپی با آینه‌ای با قطر بیش از ۲۰ متر جهت جمع‌آوری نور را مورد توجه قرار دادند. در آن زمان فناوری ساخت آینه‌ای با قطر بیش از ۸٫۴ متر وجود نداشت، در نتیجه دانشمندان به فکر استفاده از قطعات کوچک‌تر که در مجموع آینه بزرگی را تشکیل می‌دهند یا مجموعه‌ای از آینه‌های ۸ متری که به صورت واحد کار می‌کنند، افتادند. آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا ساخت تلسکوپی سی متری را پیشنهاد کرد. دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا و مؤسسه فناوری کالیفرنیا شروع به طراحی این تلسکوپ کردند که در نهایت منجر به طراحی و توسعه تلسکوپ سی متری شد که از ۴۹۲ قطعه آینه تشکیل شده و قدرت آن ۹ برابر تلسکوپ کک خواهد بود. با توجه به قدرت بسیار زیاد جمع‌آوری نور و بهینه‌سازی شرایط رصدی که در نقاط مرتفع مائونا کیا وجود دارد، تلسکوپ سی متری دانشمندان را قادر می‌سازد تا تحقیقاتی که با ابزارهای امروزی ناممکن است را به انجام برسانند. این تلسکوپ به منظور رصد پرتو فرابنفش و فروسرخ میانی (۰٫۳۱ تا ۲۸ میکرون از طول موج) طراحی شده است. TMT در بالاترین ارتفاع نسبت به همه تلسکوپ‌های بسیار بزرگ خواهد بود و کمک‌های دولتی از کشورهایی نظیر چین، ژاپن، هند و کانادا را دریافت خواهد کرد.
