درمان کاهش خونرسانی سرخرگ‌های قلب هم‌کنون به دو روش صورت می‌پذیرد: «آنژیوپلاستی» (PCI) که توسط پزشکان قلب صورت پذیرفته و در جامعه به عنوان «بالون زدن و فنر» شناخته شده‌است و روش عمل جراحی باز خونرسانی که به عمل بای پس (دور زننده) مشهور است. عمل جراحی بای‌پس سرخرگ کرونر که می‌توان به جراحی پیوند دور زننده عروق تاج مانند قلب نام برد (سرخرگ‌های کرنر راست و چپ به مانند یک تاج بر رو سطح قلب نشسته‌اند). کلمه بای پس در انگلیسی معنای عمل را به وضوح بیان می‌نماید: ایجاد یک مسیر دور-زننده که تنگی عروق کرنر را دور می‌زند. این بدین معنا است که با ایجاد یک انشعاب توسط یک پیوند عروقی ناحیه گرفتگی و تنگی سرخرگ کرنر دور زده می‌شود یا اینکه میانبری توسط پیوند عروقی برای خونرسانی ایجاد خواهد شد.
دلیل اجرای این جراحی گرفتگی و تنگی (حداکثر تا حد انسداد کامل) عروق کرنر می‌باشد که در شرایط گوناگون تشخیص داده شده‌است و قابلیت درمان با فنر و بالون را ندارند. تشخیص نهایی گرفتگی و انسداد عروق کرونر توسط آنژیوگرافی انجام می‌پذیرد و تصمیم‌گیری برای انجام عمل بای پس با در نظر گرفتن نتایج داده‌های بالینی و براوردهای پاراکلینیکی و تشخیصی مکمل می‌باشد.