مخفف DDP
Dimethyl Diphenyl Pyrrolidine
47
متادون سال ۱۹۳۷ در آلمان ساخته شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و سودمندی آن در کنترل اعتیاد در دهه ۱۹۶۰ کشف شد.
بنا به یک افسانه مشهور «دولوفین» (Dolophine) نام تجاری دارو از نام آدولف هیتلر گرفته شده، اما در واقع این نام از واژه لاتین (dolor) به معنای درد می‌آید.
متادون درمانی یا درمان با دوز نگهدارنده متادون که از بروز علائم ترک تریاک جلوگیری کرده و تقاضای آن را کاهش داده یا از بین می‌برد، برای اولین بار در سال‌های ۱۹۶۰ جهت درمان اعتیاد به این ماده متداول شد.
مقدار مصرف معمول شربت متادون برای بزرگسالان به عنوان ضددرد ۵ تا ۲۰ میلی‌گرم و قرص یا آمپول آن ۲٫۵ تا ۱۰ میلی‌گرم هر چهار تا هشت ساعت است. برای سم‌زدایی معتادان معمولاً از ۱۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم شربت متادون در روز استفاده می‌شود.
قابلیت متادون در مهار اعتیاد به مخدرهای اپیوئیدی ناشی از چند عامل است:
- کاهش عوارض جسمی و روانی ناشی از ترک
- مهار یا کاهش میل به مصرف (عطش)
- کاهش نشئگی ناشی از مواد مخدر دیگر
نظرات کاربران