مخفف کلمه PCM


( Pulse-Code Modulation ) مدولاسیون کد پالس یک شیوه تداعی کردن دیجیتال یک سیگنال آنالوگ در مخابرات است. در این مدولاسیون بزرگی سیگنال در فواصل زمانی ثابت و مساوی اندازه‌گیری شده و سپس کوانتیزه می‌شود. نتیجهٔ کوانتیزه‌کردن سیگنال آنالوگ به صورت عضوی از مجموعه‌ای محدود قابل نمایش است (به عنوان نمونه عددی بین ۰ تا ۲۵۵). از آن‌جا که اعضای این مجموعه با عددی صحیح قابل بیان‌اند می‌توان از روش‌های متداول مخابرات دیجیتال برای ذخیره‌سازی، مقاوم‌سازی نسبت به خطا و ارسال سیگنال بر کانال مخابراتی استفاده کرد. از کدینگ پی‌سی‌ام در تلفن‌های دیجیتال، سیستم‌های صوتی دیجیتال، صدای کامپیوتر و برخی پخش‌کننده‌های صوت دیجیتال استفاده می‌شود.

کیفیت نتیجهٔ این مدولاسیون به دو عامل بستگی دارد: سرعت نمونه‌برداری و تعداد سطوح کوانتیزه‌کردن. شرط لازم برای سرعت‌نمونه‌برداری این است که فرکانس نمونه‌برداری بیش‌تر از فرکانس نایکوئیست سیگنال آنالوگ باشد. هم‌چنین با افزایش تعداد سطوح کوانتیزه‌کردن سیگنال دیجیتالِ معادل تقریب بهتری از سیگنال آنالوگ اولیه خواهد بود. در مدولاسیون کد پالس استفاده‌شده در سی‌دی‌های صوتی فرکانس نمونه‌برداری ۴۴٫۱کیلوهرتز و تعداد سطوح کوانتیزه‌کردن ۶۵۵۳۶ (معادل ۱۶ بیت) است. کاربرد در تلفن همراه : از تکنولوژی خطوط پی سی ام در تلفن همراه در بخشی مانند dsp دی اس پی برای بخش صوت استفاده می شود.منظور دی اس پی (digital system processor) محل کنترل و تحلیل سیگنال های دیجیتالی صوتی و تصویری در بخش تشخیص سیستم های آنالوگ و دیجیتالی می باشد.
PCM

بازگشت به صفحه قبل